Sultanımla Katettiğimiz Mesafe

Herkese merhaba. Yakışıklı oğlum ''Çiko'' ile 10 gündür beraberiz. Bu benim ilk papağan tecrübem. Haliyle eksiklerimiz var. Bu eksikleri giderebilmek adına sizlerin yardımlarını bekliyorum.

Öncelikle sultanımı aldığımda benden çok ürküyordu. Özellikle elimden. Elimi gördüğünde tıslayıp kaçıyordu. Gerçi durum hala aynı sayılır. 10 gün geçmesine rağmen hala elimden kaçıyor. Kafesin içinde veya dışında fark etmiyor. Parmağımı uzattığım an öteki tüneğe geçiyor. Bu konuda maalesef bir gelişme katedemedik. Parmağımı uzatıp bekliyorum, ayaklarına yaklaştırmaya çalışıyorum ama nafile. Olabildiğince uzağa gidiyor parmağımdan. Dal darı ile yaklaşmaya çalıştım fakat düne kadar dal darıya dokunmadığı için bundan da bir sonuç alamadım. Bu konuda tavsiyelerinize açığım.

Gelelim güzel şeylere. İlk geldiği günün akşamı melodik ötüşler yapmıştı. Fakat sonra bir daha sesi çıkmadı. Ta ki düne kadar. Dün ne olduysa kuşum bir anda alışıverdi ortama. Dün itibariyle neşeli neşeli ötüşler yapıyor. Benim ıslığımla beraber o da ötüyor. Taklit etmeye çalışıyor. Ayrıca onun hareketlerini de anlamaya başladığımı düşünüyorum. Mesela kafesten çıkmak istediğinde heyecanlı heyecanlı sağa sola koşuyor. Kapısını açıyorum kendisini dışarı atıyor. Genelde kafesin kapısını açık tutuyorum. Vaktini kafesin etrafında yada dolabın üzerinde geçiriyor. Acıktığında kafese girip yem yiyor. Su içip tekrar çıkıyor. Bunun haricinde kafesinde 5 gündür dal darı asılıydı fakat hiç dokunmamıştı. Yine dün dal darının tadına bakmaya başladı. Alt taraflarını baya yemiş. Fakat çok fazla ilgi göstermiyor yinede. Beni mutlu eden ve aramızdaki en büyük gelişmelerden birisi ise başının üzerinden öptürmesi. Kafesinin üzerine konunca yaklaşıyorum. Biraz konuşuyorum. Yavaşça başının üzerinden öpüyorum ve kaçmıyor. Tabi buna hep müsaade etmiyor. Eğer üzerine sakince gelmezsem uzaklaşıyor. Diğer bir sevindirici olay ise kendiliğinden benim yanıma gelmesi. Yine dün kafesinin dışındaydı. Benim önümde laptop açıktı. Dolabın üzerinden bana doğru uçtu. Ve gelip laptopun ekranının üzerine kondu. Bir süre beni izledi. Sonra arkasını dönüp yaklaşık yarım saat daha durmaya devam etti. Daha öncesinde hep ben ona yaklaşmaya çalışıyordum fakat bu sefer onun bu kadar yakına gelmesi benim adıma sevindirici oldu. Resmini çektim onları da paylaşayım yazımın sonunda.

Ek olarak oyun alanı yapma düşüncem var. Biraz araştırma yapıp güzel oyun alanları buldum. En kısa zamanda malzemeleri tedarik edip başlama niyetim var. Fakat şuan en büyük sorunumuz başta da yazdığım üzere elime karşı olan korkusu. Bunu yenmesi için daha farklı neler yapabilirim? Önerilerinizi bekliyorum.

Kusura bakmayın biraz uzun oldu. Saygılar.